Oedeemtherapie, lymfedrainage

Het lymfevatenstelsel is een onderdeel van het bloedvatenstelsel. De slagaders en aders zijn verantwoordelijk voor de bloedaanvoer en  terugvoer in het lichaam. Het lymfevatenstelsel is verantwoordelijk voor de terugvoer van lymfevocht uit de weefsels naar de bloedcirculatie.   

Het lymfevatenstelsel bestaat uit een oppervlakkig netwerk van lymfevaatjes onder de huid en een dieper gelegen netwerk met grotere lymfevaten die uitmonden in de grote aders. Het oppervlakkig en dieper gelegen netwerk zijn onderling verbonden. 

Alle organen en weefsels produceren lymfevocht. Dit vocht bestaat uit een mengeling van water en eiwitten. Daarnaast bevat het lymfevocht ook stoffen die de weefsels binnendringen bv: bacteriën, ontstekingscellen, kwaadaardige cellen,… Die stoffen moeten uit de weefsels worden afgevoerd. De filtering van deze stoffen vindt plaats in de lymfeklieren en speelt dus een belangrijke rol in het immuunsysteem voor de afweer tegen infecties. 

Lymfoedeem ontstaat wanneer de aanvoer en afvoer van lymfevocht is verstoord. De verstoring in het lymfetransport kan te wijten zijn aan:

• Een probleem bij opname of transport van het lymfevocht.
• Een plotse toename van de  hoeveelheid lymfevocht. 
• Een combinatie van deze twee factoren kan ook voorkomen. 

Wat zijn de oorzaken?

• Aangeboren/primair lymfoedeem: het lymfevatennetwerk is minder uitgebreid of werkt trager dan normaal.
• Verworven/secundair lymfoedeem: ontstaat door schade aan het lymfevatenstelsel. Mogelijke oorzaken: chirurgische verwijdering van lymfeklieren, infectie, trauma of ongeval, bestraling lymfeklierregio’s, trombose,…

Wat zijn de symptomen?

De klachten en symptomen bij lymfoedeem nemen steeds toe en op termijn evolueert het naar een chronische aandoening.  

De eerste symptomen bestaan meestal uit een gevoel van vermoeidheid, spanning en/of zwelling in een lichaamsdeel. Bij zwelling kan je vaak een afdruk van kledij op de huid zien of kan je een ‘putje’ in je huid drukken. Dit noemen we ‘pitting oedeem’.

In een gevorderd stadium kan je de zwelling niet meer indrukken en kan je beweeglijkheid verminderen.