Promontopexie

• Je moet nuchter zijn voor de ingreep. Bekijk de richtlijnen.
• In principe word je steeds in het ziekenhuis opgenomen de ochtend van de ingreep. 
• Vul het preoperatief patiëntenboekje in en laat alle nodig preoperatieve onderzoeken uitvoeren. Breng het boekje mee op de dag van je opname. 
• Vermeld bij opname zeker en vast je thuismedicatie en eventuele allergieën aan de verpleegkundigen. Dit is van groot belang om een correct medicatieschema te kunnen opstellen. Als je gebruik maakt van bloedverdunnende geneesmiddelen, moet je dit vooraf melden aan de verpleegkundigen en aan de behandelende arts. De arts kan je vragen om deze medicatie tijdelijk niet meer in te nemen of eventueel te vervangen door andere medicatie. Dit is belangrijk om het risico op bloedingen te vermijden. In bepaalde gevallen kan de arts je ook vragen om bepaalde thuismedicatie toch met een slokje water in te nemen vóór de ingreep.
• Indien je ziektebriefjes voor het werk en/of de verzekering nodig hebt, laat dat dan tijdig weten aan de verpleegkundigen.
• Vóór de ingreep krijg je van de verpleegkundige TED-kousen. Dit zijn anti-trombose kousen die worden aangemeten door de verpleegkundigen. Deze kousen zijn noodzakelijk als preventieve maatregel tegen flebitis/diepe veneuze trombose. Heb je thuis dergelijke kousen, dan kan je ze gewoon meebrengen.
• De ochtend van de operatie kan je een lavement krijgen om het laatste stukje van de dikke darm leeg te maken. Je mag de avond voor de operatie een normale maaltijd nuttigen.
• Je kan voor je vertrek naar de operatiezaal een kalmeermiddel krijgen. 
• Bij het plannen van je ingreep kan je heel wat (praktische) vragen hebben over je verblijf en de eerste periode na je verblijf in het ziekenhuis. Wat met mijn zorgbehoevende partner? Kan ik hulp krijgen bij het schoonmaken, boodschappen doen, maaltijden klaarmaken…? Kan ik naar een hersteloord, centrum voor herstel en support, kortverblijf...? Met deze en andere vragen kan je terecht bij de sociale dienst. Je bekijkt deze vragen best een ruime tijd vóór de ingreep zodat de sociale dienst samen met jou een oplossing kan zoeken. Aarzel niet om de dienst vooraf op te contacteren via je arts of via het secretariaat. 

• Tijdens de operatie krijg je een infuus. Het infuus dient om je het nodige vocht en de nodige medicatie toe te dienen. Het blijft meestal ter plaatse tot je opnieuw normaal kan eten en drinken.
• Na de operatie krijg je pijnstillers via het aanwezige infuus. Nog pijn? Aarzel niet om extra medicatie te vragen aan de verpleegkundigen. Zij weten welke medicatie je mag krijgen en zorgen ervoor dat de maximale dosis niet wordt overschreden. Als het infuus verwijderd is, krijg je zo nodig pijnmedicatie in pilvorm.
• Verwittig de verpleegkundigen indien je je misselijk voelt of moet braken. Zij dienen je de nodige medicatie toe via het aanwezige infuus.
• Eens je terug op de kamer bent, kan je je nog moe en suf voelen. Dit komt door de verdoving die je kreeg tijdens de operatie. Je blijft in bed tot je voldoende wakker bent. De verpleegkundige zal je begeleiden wanneer je voor de eerste maal opstaat. Het is belangrijk dat je regelmatig uit bed komt om de bloedcirculatie te bevorderen. Wanneer je pijn hebt terwijl je zit, mag je dit altijd melden. 
• Na sommige operaties kan je medicatie krijgen om flebitis/diepe veneuze trombose (bloedklonter) te voorkomen. Die medicatie wordt toegediend via een prikje in je buik. Dit is een preventieve maatregel.
• Het is belangrijk dat de stoelgang vlot verloopt na de operatie. Eventueel kan je hiervoor na de operatie medicatie krijgen.
• Je kan je thuismedicatie terug opstarten in overleg met de arts.
• Indien je niet misselijk bent, krijg je iets om te drinken. Daarna bouwen we de voeding langzaam en trapsgewijs terug op in overleg met de arts. Indien je een bloedverdunner neemt, moet je dit wel eerst met je arts bespreken.
• De verpleegkundigen controleren verschillende malen per dag de hoeveelheid vaginaal bloedverlies. Het is mogelijk dat de arts een vaginale wiek plaatste tijdens de ingreep. Dit is een groot kompres die in de vagina wordt geplaatst om de kans op nabloeding te verminderen. De wiek wordt verwijderd in overleg met de arts.
• Tijdens de operatie krijg je een verblijfsonde. De sonde dient om je urineproductie op te volgen en om je blaas even te laten rusten. De verblijfsonde wordt verwijderd in overleg met de arts. Indien je na het verwijderen van de verblijfsonde moeite ondervindt met het plassen, meld dit aan de verpleegkundige.

• De opname in het ziekenhuis duurt gemiddeld 2 tot 4 dagen. Je arts beslist wanneer je terug naar huis kan.
• Met vragen over hulp of een thuisverpleegkundige kan je gerust de verpleegkundigen aanspreken.

Een operatie houdt altijd bepaalde risico’s in maar gelukkig zijn ernstige complicaties zeldzaam. Hieronder beschrijven we kort de verwikkelingen die bij een prolapsingreep kunnen voorkomen.

Bloeding tijdens of na de operatie

De operatie gaat altijd gepaard met wat bloedverlies. Als je te veel bloed verliest tijdens de operatie kan een ijzertherapie of bloedtransfusie nodig zijn. In de vagina kan een nabloeding optreden. Meestal verwerkt het lichaam zelf een bloeduitstorting maar het herstel duurt dan langer. Bij een ernstige nabloeding kan een tweede operatie noodzakelijk zijn.

Infectie

Het litteken kan door bacteriën besmet worden. Bij koorts, roodheid of slechtruikend vaginaal verlies, aarzel dan niet om contact op te nemen met je behandelende arts.

Blaasontsteking

Soms ontstaat er een infectie door de sonde die we tijdens de operatie in de blaas plaatsen. 

Trombose

Bij een operatie is de kans op de vorming van bloedklonters in de aders groter. Probeer zo snel mogelijk na de operatie wat rond te lopen en draag de TED-kousen om dit te voorkomen.

Beschadiging van de urinewegen, darm, bloedvaten of zenuwen

Het gebeurt slechts heel zelden dat urinewegen, darmen of bloedvaten beschadigd worden tijdens de operatie. Bij ernstige vergroeiingen komt een dergelijke complicatie echter meer voor. Deze complicaties zijn meestal goed te behandelen maar vragen extra zorg en een langer herstel.

Erosie van het kunststof netje

Indien er een kunststof matje (mesh) tijdens de ingreep werd geplaatst, bestaat er een kleine kans dat dit na verloop van tijd doorheen de vaginawand zichtbaar wordt. Dit kan vaginale afscheiding en/of bloedverlies tot gevolg hebben.

• Bij pijn mag je gerust een pijnstiller nemen. Indien je geen maagklachten of nierproblemen heeft, mag je ook niet-steroïde ontstekingsremmende pijnstillers nemen. Respecteer daarbij wel de maximale dosis vermeld op de bijsluiter.
• De eerste 6 weken na de operatie is zwaar tillen (> 10 kg) onverstandig. Vermijd daarom zware activiteiten zoals het heffen van zware boodschappentassen, kinderen, emmers water en zware vuilniszakken. Ook het hernemen van intensieve sporten zoals atletiek, tennis en fietsen mag je niet doen gedurende zes weken. Licht huishoudelijk werk mag wel.  
• Over het algemeen wordt geadviseerd om de normale werkzaamheden na zes weken te hernemen. 
• Je kan gedurende één week beter niet autorijden. Dit in verband met het rekken van de wonde bij plotseling moeten handelen en verminderde concentratie. 
• De eerste 4 weken is het eveneens raadzaam om niet in bad of sauna te gaan of te zwemmen. Dit is omwille van de kans op infectie. Douchen is wel toegestaan. 
• Het is belangrijk dat stoelgang in de periode na de ingreep vlot verloopt en dat je niet moet persen. Eet hiervoor vezelrijke voeding zoals volkoren producten en fruit. Drink anderhalve tot 2 liter per dag. Indien je niet dagelijks stoelgang kan maken, is het beter om een laxeermiddel te gebruiken. 
• In het begin kan plassen anders ervaren worden dan voor de operatie. Het is belangrijk dat je de tijd neemt om te plassen en niet meeperst. Indien je pijn hebt bij het plassen of veel vaker moet plassen dan gewoonlijk, kan dit wijzen op een blaasontsteking. Dan is het aangewezen om contact op te nemen met je huisarts of je behandelende specialist. 
• Bloedverlies kan tot ongeveer 6 weken na de operatie optreden. Het wordt langzaam minder en gaat vaak over in bruinige of gelige afscheidingen. 
• Hechtingen in de vagina lossen uit zichzelf op en kunnen tot ruim zes weken na de operatie uit zichzelf naar buiten komen. Indien er zich hechtingen bevinden in de liesplooien of ter hoogte van de billen zullen deze spontaan oplossen. Indien je toch last zou hebben van deze hechtingen, mogen die vanaf een week na de ingreep door de huisarts worden verwijderd. 
• Het advies is om seksuele betrekkingen uit te stellen tot 6 weken na de operatie, of na controle bij je specialist. Dan is de wonde normaalgezien voldoende hersteld, zodat je zonder angst voor beschadiging betrekkingen kan hebben. 
• Na 4 weken moet je op consultatie komen bij de behandelende dokter.
• Neem bij onverwachte gebeurtenissen zoals koorts, veel pijn, veel bloedverlies of niet goed kunnen plassen, contact op met je behandelende dokter of de specialist met wachtdienst.