Transforaminale epidurale infiltratie

Voor bepaalde procedures is het absoluut noodzakelijk om je bloedverdunners tijdig te stoppen of te vervangen door een andere bloedverdunner. Bespreek dit zeker vooraf met je huisarts of verwijzende arts. 

Indien je medicatie niet correct gestopt of vervangen werd, kan de pijnarts beslissen om de procedure uit veiligheidsoverweging niet te laten doorgaan en uit te stellen naar een latere datum.

Bekijk de richtlijnen over het correct stoppen of vervangen van bloedverdunners

Breng de pijnarts en verpleegkundigen zeker op voorhand op de hoogte als: 

• Je zwanger bent. Wij werken voor deze procedure met RX-stralen die schadelijk kunnen zijn voor de foetus. Bepaalde medicatie mag ook niet toegediend worden tijdens de zwangerschap.
• Je allergisch bent voor bepaalde producten. Zeker allergieën voor latex, contraststoffen, ontsmettingsmiddelen, pleisters, lokale verdovingsmiddelen en andere medicatie moeten absoluut meegedeeld worden!

De ochtend van de behandeling mag je iets lichts eten en drinken (tenzij anders vermeld). 

Juwelen en waardevolle voorwerpen laat je best thuis. Er is wel een persoonlijke locker aanwezig op het pijncentrum. Gebruik geen nagellak of make-up. Je hoeft geen nachtkledij mee te brengen.De verpleegkundige van het pijncentrum zal je een kamer (zo éénpersoonskamer) of zetelbed (zo meerpersonenkamer) toewijzen. Daar kan je het operatiehemd aantrekken. De verpleegkundige zal een infuus plaatsen en je daarna tot in de behandelingszaal begeleiden.

De procedure vindt plaats in een speciaal uitgeruste behandelingszaal in liggende positie. 

Tijdens de behandeling zelf zal de arts eerst de juiste plaats van de te behandelen zenuw bepalen. Hiervoor zal hij gebruikmaken van RX-stralen. 

Daarna wordt de huid ontsmet met een koud ontsmettingsproduct. Vervolgens worden ook steriele doeken rond de prikplaats aangebracht. 

Dan wordt de huid verdoofd (dit kan een brandend, spannend gevoel geven). Nadien zal de arts onder begeleiding van RX-stralen een speciale naald tot in de epidurale ruimte plaatsen. De positie wordt nogmaals gecontroleerd door het inspuiten van een contraststof. Als de naald op de correcte plaats zit, spuit de arts de medicatie in (lokaal verdovingsmiddel en cortisone). Tijdens dit inspuiten kan je een uitstralende pijn in arm, borstkas, buik of been voelen.

Na de behandeling moet je nog even in het dagziekenhuis blijven ter observatie. Het infuus zal verwijderd worden. Een verpleegkundige helpt je bij het rechtstaan. Indien alles goed verloopt, mag je daarna naar huis.

Door de behandeling kan je je duizelig voelen of tijdelijk minder kracht hebben in één of meerdere ledematen. Daarom mag je tot 24 uur na de behandeling géén voertuig besturen! Je dient dus vergezeld te worden van een chauffeur. 

Na de behandeling kan er een warmtegevoel en/of krachtsverlies zijn in de armen of benen (naargelang de plaats van de behandeling). Dit is niet verontrustend en wordt veroorzaakt door de lokale verdovingsmiddelen. Dit kan twee tot twaalf uur aanhouden. 

Eénmaal het lokale verdovingsmiddel is uitgewerkt, kan er tijdelijk een toename zijn van de pijnklachten (nabehandelingspijn). Dit kan enkele dagen aanhouden, maar verdwijnt vrijwel altijd. Je kan een pijnstiller nemen om de pijn te bestrijden.

Je behandelende/verwijzende arts zal de evaluatie van deze behandeling uitvoeren. Indien nodig kan hij/zij beslissen om een bijkomende procedure te laten uitvoeren op ons pijncentrum.

Tenzij de pijnarts het anders voorschrijft, raden we aan om de dag van de behandeling geen rug- of nekbelastende inspanningen uit te voeren, bedrust is echter niet noodzakelijk.

Indien je diabetespatiënt bent, moet je je bloedsuikerspiegel de eerstvolgende dagen goed opvolgen.

Bij eventuele nevenwerkingen zoals hevige hoofdpijn, hoge koorts, fel braken, erge toename van de pijn, toenemend krachtsverlies of andere verontrustende symptomen, neem dan contact op met je huisarts of het secretariaat anesthesie.

’s Avonds (na 18.00u), tijdens het weekend en op feestdagen, kan je best via de dienst spoedgevallen contact opnemen met de anesthesist van wacht.

Ondanks de beste zorgen van het medisch en verpleegkundig personeel zijn er steeds risico’s verbonden aan de behandeling. We zijn wettelijk verplicht  je hierover in te lichten.

Frequent

• Appelflauwte: het kan dat je je onwel voelt tijdens de behandeling (zweten, flauwvallen, wegdraaien,…). Meld dit onmiddellijk aan de behandelende pijnarts. Er zal medicatie toegediend worden via het infuus om dit snel onder controle te krijgen.
• Tijdelijke ontregeling van de bloedsuikerspiegel en/of bloeddruk door toediening corticosteroïden.
• De toediening van corticosteroïden kan ook leiden tot versnelde botontkalking, tijdelijke slapeloosheid, tijdelijke roodheid in het aangezicht, tijdelijke onderdrukking van de bijnierwerking en tijdelijke onderdrukking van de lichaamseigen weerstand (immuniteit).
• Lokale bloeding/blauwe plek/hematoom op de plaats van de behandeling.
• Nabehandelingspijn: verdwijnt vrijwel altijd na een paar dagen. Je mag een pijnstiller nemen.
• Postpunctiehoofdpijn: dit zijn klachten van bandvormige hoofdpijn die optreden bij het rechtstaan en rondlopen, en duidelijk verbeteren bij het neerliggen. Deze klachten kunnen optreden als er tijdens de procedure een gaatje ontstaat in de ruggenmergvliezen door het accidenteel aanprikken ervan. Hierdoor kan ruggenmergvocht in de epidurale ruimte lekken. De hoofdpijnklachten kunnen gepaard gaan met duizeligheid. De behandeling bestaat uit platte bedrust, het innemen van voldoende pijnstillers en veel drinken (liefst cafeïne houdende dranken zoals cola of koffie). Indien dit niet volstaat, kan een epidurale bloedpatch worden uitgevoerd. Hierbij wordt steriel bloed afgenomen bij de patiënt en via een nieuwe epidurale punctie toegediend in de epidurale ruimte. Het bloed zal hier stollen en het gaatje afsluiten, waardoor er geen ruggenmergvocht meer lekt. Soms is een tweede bloedpatch noodzakelijk.

Zeer zelden

• Aanhoudende hik
• Klaplong: accidenteel kan het longvlies aangeprikt worden tijdens de behandeling. Indien je ademhalingsproblemen opmerkt in de uren na de behandeling moet je je onmiddellijk tot de spoedopname wenden voor het uitvoeren van een RX-opname van de longen.
• Infectie: lokale infectie, epiduraal abces op de plaats van de behandeling: hiervoor kan een kuur met antibiotica of zelfs het heelkundig verwijderen van de infectie noodzakelijk zijn.
• Infectie: meningitis, hersenvliesontsteking: symptomen van meningitis treden meestal snel op (binnen de 24 uur) na de behandeling. Indien je je  ziek voelt, koorts hebt en een stijfheidsgevoel in de nek ervaart, moet je je dringend tot je huisarts wenden of meld je aan via de dienst spoedgevallen. Een behandeling met toediening van antibiotica via een infuus zal noodzakelijk zijn.
• Allergische reactie: verloopt meestal mild, maar kan in ernstige gevallen (anafylactische shock) opname op de dienst intensieve zorgen vereisen en zelfs een fatale uitkomst hebben. Meld steeds je allergieën op voorhand aan de verpleegkundigen en de arts.
• Epidurale bloeding: dit is een bloeding in de epidurale ruimte door het accidenteel aanprikken van een epiduraal bloedvat. Hierdoor ontstaat een hevige bandvormige pijn ter hoogte van de plaats van de behandeling en treden er geleidelijk krachtsverlies of verlammingsverschijnselen op doordat de bloeding op de zenuwen drukt. Een dringende opname en chirurgisch ingrijpen (decompressie) is noodzakelijk om blijvende zenuwschade met eventueel krachtsverlies en verlamming te vermijden.
• Zenuwschade, ruggenmergschade, hersenschade: dit kan aanleiding geven tot tijdelijke of blijvende gevoelsstoornissen, toename van de pijnklachten, krachtsvermindering, verlamming, incontinentie, epilepsie, blindheid of coma.
• Totale anesthesie: indien het lokale verdovingsmiddel accidenteel in het hersenvocht terechtkomt, kunnen zenuwen en hersenen tijdelijk volledig verdoofd worden, met optreden van bewustzijnsverlies, ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen en bloeddrukval. Een tijdelijke opname op intensieve zorgen om deze levensnoodzakelijke functies te ondersteunen zal hiervoor noodzakelijk zijn.

Extreem zelden

• In héél uitzonderlijke gevallen kunnen ernstige complicaties zelfs een fatale afloop hebben.