Je voelt gewoonlijk een diepe, scherpe pijn ter hoogte van de voorzijde en de bovenzijde van de schouder. De pijn kan uitstralen naar de voorzijde van de bovenarm, volgens het verloop van de bicepsspier. De pijn neemt toe met bewegingen boven het hoofd en bij rotatiebewegingen en vermindert bij rust. De arm kan zwak aanvoelen bij gebruik. Een krakend of blokkerend gevoel ter hoogte van de bovenzijde van de biceps kan een teken zijn van subluxatie van de bicepspees.
Bicepstendinitis kan ofwel geleidelijk aan optreden ten gevolge van slijtageprocessen (atraumatisch), ofwel plots beginnen na een direct trauma (traumatisch).
Zoals bij de meeste vormen van tendinitis is de meest voorkomende oorzaak van bicepstendinitis een overbelasting na sport- of arbeidsactiviteiten waarbij frequente bewegingen nodig zijn, voornamelijk in de richting boven het hoofd. De bicepspees zorgt immers op het einde van de werpbeweging voor de vertraging van de arm. Sporters die werpen, zwemmen of met een racket zwaaien, lopen daardoor het grootste risico.
Er treden irritatie en slijtageprocessen op in de peesstructuur. Beschadigd weefsel in de pees kan hierbij niet tijdig recupereren of herstellen wat leidt tot een chronische ontsteking. Na langere tijd, kan dit leiden tot een belangrijke verzwakking van de pees en uiteindelijk zelfs een peesscheur tot gevolg hebben.
Bicepstendinitis kan zowel geïsoleerd optreden, als in combinatie met andere schouderaandoeningen, zoals ‘rotator cuff’ scheuren, impingement en instabiliteit.
In principe is de behandeling van een bicepspeestendinitis conservatief, d.w.z. niet-operatief.
In het begin is relatieve rust, gecombineerd met tijdelijk het vermijden van intensieve sport- of arbeidsactiviteiten noodzakelijk. Daarenboven kan de combinatie van ontstekingsremmende medicatie met kinesitherapie nuttig zijn.
Deze therapieën hebben als bedoeling de ontsteking af te remmen zodat de pijn vermindert, en ook het terugwinnen van de normale beweeglijkheid van het schoudergewricht.
De kinesitherapie bestaat uit verschillende behandelingssessies met een ontstekingsremmend effect en uit mobiliteitsoefeningen om stijfheid te voorkomen, gevolgd door tonificaties van de spieren ter versteviging van de schoudergordelmusculatuur.
Als de symptomen blijven aanslepen of erg uitgesproken zijn, kan in zeldzame gevallen een inspuiting met een cortisone-preparaat rondom de pees of in het gewricht (intra-articulair) worden gegeven. Toch dient hiermee zeer voorzichtig omgesprongen worden aangezien het de bicepspees zelf kan verzwakken en uiteindelijk kan leiden tot een volledige scheur.
Indien deze conservatieve maatregelen niet het gewenste resultaat opleveren, of indien er een geassocieerde pathologie bestaat, kan het toch zijn dat operatieve methoden dienen aangewend te worden.
Deel op