Operatieve behandeling van schouderinstabiliteit

Het herstel van schouderinstabiliteit kan zowel via een open operatie als via een kijkoperatie gebeuren. Het kapsel en het labrum worden terug op het bot aangehecht door middel van ankers. 

Bij een beenderig defect zal het stuk terug bevestigd worden door middel van schroeven of ankers, afhankelijk van de grootte van het fragment. 

Soms wordt de schouder operatief gestabiliseerd door middel van een Bristow-Latarjet-ingreep. Hierbij wordt het voorste botuitsteeksel van het schouderblad (processus conacoideus) losgemaakt en op de voorste rand van het glenoïd vastgezet met schroeven. Dit gebeurt alleen bij patiënten die weinig geholpen zijn met een herstel via kijk- of open operatie.

Na de operatie wordt een periode van immobilisatie opgelegd door middel van een draagdoek. De duur van de periode hangt van het type ingreep en letsel. Meestal duurt dit een aantal weken. 

Bij een beenderige procedure zal de kinesitherapie en de start van het zelf bewegen van de schouder sneller in gang gezet worden. 

Daarna zal intensieve kinesitherapie terug zorgen voor mobiliteit en kracht. Dit dient te gebeuren met een ervaren kinesist. Gewoonlijk duurt het een drietal maanden vóór er een functionele mobiliteit aanwezig is, en 4 tot 6 maanden alvorens alle activiteiten mogelijk zijn.