Elektrofysiologisch onderzoek

• Je arts zal vooraf met je bespreken welke medicatie je moet stopzetten alvorens het onderzoek te ondergaan om de ritmestoornissen tijdens het onderzoek beter te kunnen opwekken.
  • Indien je anticoagulantia (bloedverdunners) inneemt, moet je dat vooraf melden aan je arts. Die medicatie moet je enkele dagen voor het onderzoek stopzetten.
• Bij het onderzoek wordt er gebruik gemaakt van röntgenstralen. Indien je vermoedt dat je zwanger bent, is het belangrijk dat tijdig door te geven aan je cardioloog. Dan wordt het onderzoek verplaatst naar een latere datum.

De opname

• Voor het onderzoek moet je nuchter zijn. Bekijk onze richtlijnen. 
  • Als het onderzoek in de namiddag plaatsvindt, krijgt je ’s morgens een licht ontbijt.
• Eenmaal op de kamer, neemt de verpleegkundige een anamnese af. Hierbij peilt hij/zij naar mogelijke allergieën, je thuismedicatie en vroegere operaties.
• De dag voor het onderzoek wordt er een bloedafname gedaan, met als doel de bloedstolling en nierfunctie te controleren.
• We plaatsen een infuus in een ader in de arm.
• Voorafgaand aan het onderzoek krijgt je ook een elektrocardiogram (ECG). Hierbij controleert de arts de elektrische geleiding van je hart.
• We nemen ook een RX thorax (foto van het hart en de longen).
• Een verpleegkundige scheert de lies ter preventie van huidinfecties.
• Je trekt een operatieschort aan en verwijdert tandprothesen, contactlenzen, haarelastiekjes, juwelen, nagellak of kunstnagels.
• Als je heel angstig of zenuwachtig bent voor het onderzoek, kan je een kalmerend middel vragen aan de verpleegkundige.

De verpleegkundige begeleidt je naar het cathlab waar een cardioloog het onderzoek uitvoert.

• Voor het onderzoek ligt je op een röntgentafel.
• De verpleegkundige kleeft de ECG-elektroden op je borst. Hiermee heeft de cardioloog een continu zicht op je hartritme.
• Vervolgens word je verbonden met een monitor die je bloeddruk en zuurstofsaturatie meet.
• Beide liezen worden gereinigd en ontsmet en je wordt afgedekt met steriele doeken. Hierbij is het belangrijk dat je stil blijft liggen met de handen naast het lichaam.
• De cardioloog injecteert een lokaal verdovingsmiddel in je rechter lies.
• Vervolgens prikt hij de liesader aan en brengt drie sheaths (buisjes) in. Via die weg schuift hij de katheters door tot in je hart.
• Ter controle of de katheters juist gepositioneerd zijn, wordt een röntgenfoto gemaakt. Je krijgt Heparine toegediend, dat is een anticoagulantium.
• Voor de cardioloog de ritmestoornis waaraan je mogelijks lijdt opwekt, wordt je normale hartritme enkele keren gemeten. Het opwekken van de ritmestoornis kan via twee mogelijkheden:
  • Als eerste mogelijkheid worden er via een computer extra prikkels naar je hart gestuurd. Het is mogelijk dat je hierbij hartkloppingen gewaar wordt. Die methode wordt toegepast als je lijdt aan een ritmestoornis in rust.
  • Als je alleen een ritmestoornis hebt tijdens inspanningen, gebeurt het onderzoek via een andere methode. Hierbij krijg je een medicijn toegediend dat een inspanning nabootst en zo de ritmestoornis opwekt.
• Bij het opwekken van de ritmestoornis kan je enkele zaken gewaarworden zoals hartkloppingen en duizeligheid. Die symptomen zijn van voorbijgaande aard.
• Het onderzoek duurt ongeveer 20 minuten.

• Na het onderzoek worden de katheters en sheaths uit je lies verwijderd. De punctieplaats wordt 10 minuten nagedrukt ter preventie van bloedingen. Vervolgens brengt de verpleegkundige een drukverband aan

• Je wordt terug naar je kamer op de verpleegeenheid gebracht.
• Daar controleert de verpleegkundige je bloeddruk en pols. Ze kijkt ook of er geen bloeding optreedt.
• De verpleegkundige verwittigt je wanneer je terug mag eten en drinken.
• Het is belangrijk dat je nog minstens zes uur bedrust houdt ter preventie van een eventuele bloeding.

• Na het onderzoek stelt de cardioloog een diagnose op over de ritmestoornis waaraan je lijdt en deelt hij je het resultaat mee.

Tijdens de eerste week na het onderzoek zijn er enkele aandachtspunten die je in acht moet nemen.

• Het verband dat aangebracht is op de lies moet je vijf dagen ter plaatste laten.
• Je mag geen ligbad nemen of gaan zwemmen. Douchen mag wel.
• Het is verboden om zware lasten te tillen of te fietsen.

Bij het elektrofysiologische onderzoek zelf treden meestal geen complicaties op. Een mogelijk probleem is een bloeding, waarbij er een bloeduitstorting ontstaat.

Complicaties treden frequenter op als er een ablatie behandeling (dat is het doorbranden van afwijkende elektrische geleidingsbanen in het hart) uitgevoerd werd, bijvoorbeeld klontervorming. Om dat te voorkomen, krijgt je Heparine toegediend tijdens het onderzoek.

Contacteert de cardioloog of huisarts bij:

• Ontstekingsverschijnselen ter hoogte van de punctieplaats. Die zijn roodheid, warmte, pijn, zwelling en jeuk.
• Koorts
• Bloedingen